zondag 27 oktober 2013

Sluipweg van Ingrid Oonincx

Na mijn inschrijving op Crimezone zag ik een oproepje om je op te geven voor het leespanel van Ingrid Oonincx haar nieuwe boek Sluipweg. Het leuke aan dit panel vond ik dat het boek niet opgestuurd zou worden, maar uitgedeeld zou worden door de schrijfster zelf tijdens het Thrillerfestival in Zoetermeer. Dus graag ingeschreven, want ik hou van bijzondere dingen en toen zat ik erbij! Iedereen die zich ingeschreven had zat er bij, want de uitgever the House of Books vond dat iedereen een exemplaar verdiende, wat een gebaar!!


Dus vanmorgen naar Zoetermeer afgereisd en vol spanning plaatsgenomen in het theatercafe. Ingrid werd geïnterviewd door Anita Terpstra, die ik weer ken van Overmand. Na het interview mochten wij ons exemplaar in ontvangst nemen en deze werd gesigneerd door Ingrid. We mochten de hele dag blijven op het Thrillerfestival, maar mijn chauffeur zat buiten te in de auto te wachten, dus meteen naar huis gegaan.

Vanmiddag dacht ik even een paar bladzijdjes te lezen voor het forum van Crimezone, maar helaas het bleef niet bij een paar bladzijden! In een ruk heb ik het boek uitgelezen vanavond en ik kan eerlijk zeggen dat gebeurt niet vaak!!

Eerst vond ik het erg verwarrend de hoofdstukken die springen van jaartal naar jaartal, maar hoe verder ik kwam, hoe meer ik doorkreeg hoe het precies allemaal liep en werkte en vond ik het niet storend meer.

En dan kom je op een punt en dan kun je gewoon het boek niet meer wegleggen, dan wil je gewoon weten hoe alles verloopt, wat er nu weer gaat komen en vooral hoe het gaat met Gwen. Wauw, ik voelde me echt Gwen toen ik het boek las, wat een emoties!!

En dan denk je door te hebben wie overal achter zit, hoe alles komt en dan blijkt er toch net weer even een andere twist achter te zitten.

Het plot is echt verbijsterend en ik vind de hoofdpersoon echt sympathiek. Net als zij kom ik ook uit een dorp en toen ik daar woonde, vond ik ook dat alles saai was en dat mijn enige doel was dat ik daar ooit weg zou komen.
Dat is in mijn geval gelukt, maar als ik er nu kom, zie ik ook hoe mooi het eigenlijk is en wat ik toen niet zag.

Ik zal niet teveel verklappen want dat is niet leuk, maar geloof me als ik zeg, dit boek MOET je lezen!! Als ik het al in een keer uitlees, omdat ik gewoon niet meer los kom van het verhaal, dan wordt een echte die-hard lezer er zeker in meegezogen!

Ingrid, ik vind het jammer dat ik het boek al uitheb en waarom heb ik nog niets anders gelezen van je? Onder welke steen zat ik verstopt?? Vanaf nu ga ik alles lezen van je en als ik de vorige twee gelezen heb, wacht ik in spanning op boektitel nummer 4!

Conclusie, als je van een goede Nederlandse thriller houdt met onvoorspelbaar plot, zou ik je zeker dit boek aanraden en vergeet zeker die naam niet: Ingrid Oonincx.


donderdag 24 oktober 2013

Meet and Greet met Asimo bij Honda Europe

Vandaag waren wij uitgenodigd om kennis te maken met Asimo, de robot van Honda. Om 9.30 uur werden wij opgehaald in de meest luxe en allernieuwste Honda CR-V door Brian, onze privé chauffeur en de reis ging naar Zaventem, België.
Na een zeer voorspoedige reis werden wij rond 11.30 uur welkom geheten door Wouter van Honda Nederland en diverse collega's van Honda België en stond er al een lekkere bak koffie klaar!
Na de koffie kregen we meteen een demonstratie van Asimo, ik heb denk ik wel 40 foto's van Asimo, maar twee wil ik er hier wel laten zien. Hij kan trappen op en af en hij kan dansen!

Het is echt een wonderlijk apparaat! Geweldige ervaring om hem eens in het echt te zien en te horen! na de demonstratie en vragenrondje was het tijd voor een overheerlijke lunch. Pas op bij het bekijken van de volgende foto, want het water loopt je in de mond van het zien van die foto ;-).
Het eten was heerlijk! Vooral dat aardbeien/frambozengebakje was overheerlijk, ik denk dat ik maar ga verhuizen naar Brussel en omgeving!
Na de lunch mochten we op de foto met Asimo, alleen en met elkaar. Hierbij ons familiekiekje met mijn drie kids ;-). Wat een schatje, ik zou hem zo meenemen naar huis!
Ik heb gehoord en gelezen dat hij ook een eigen show heeft in Disneyland in Anaheim. Nu is mijn wens ooit nog eens naar Disneyland of World in Amerika te gaan en naar Amerika gaan is ook een grote wens. Dus als we hard genoeg sparen dan kunnen we twee vliegen in een klap slaan en hem gaan bezoeken in Disneyland in Amerika!
Hierna hebben we nog een demonstratie gehad van de U3-X, een beetje te vergelijken met een soort van Segway, maar hier zit je erop in plaats van staan op de Segway.
En toen was het toch helaas tijd om al afscheid te nemen, we kregen nog allemaal goodies mee naar huis en nu heb ik dus een hele mooie Asimo aan mijn camera hangen ;-).
Bij het weggaan kwam er net de raceauto van Honda aangereden, dus die ook nog snel even gekiekt!
Honda Nederland ontzettend bedankt voor deze onwijs gave dag, we hadden hem voor geen goud willen missen!! Brian bedankt voor het chauffeuren, hoe luxe is dat een eigen prive-chauffeur. Ja ja die hebben we ook nog gekiekt, Marc wilde graag met hem op de foto. Ik sta er niet helemaal recht voor zoals je kunt zien op de foto, maar ze staan er op!
Bedankt nogmaals en als jullie nog eens iets leuks hebben, zijn wij graag weer van de partij ;-)!!

zondag 20 oktober 2013

Wim Hof recordpoging

Vrijdag 18 oktober 2013 was het zover! Wim Hof aka the Iceman ging zijn oude record ijszitten verbreken en Edwin en ik mochten daar dankzij sponsor Remeha bij aanwezig zijn.

Wij werden verwelkomd in studio Veronica met een drankje, waar Wim zijn record zou gaan verbeteren tijdens de uitzending van Somertijd. Het oude record staat op 1 uur en 52 minuten en hij wilde nu een minuut langer in het ijs gaan zitten, dus de klok moest stoppen op 1 uur en 53 minuten.

Het was een gezellig clubje mensen bij elkaar en na een praatje van Marketing Director van Remeha Lily Jong was het tijd voor Wim Hof. Hij had er veel zin in en oogde erg ontspannen.

Hierna was het tijd om het ijsbad in te gaan! Wim ging in een glazen plastic bak, staand alwaar de vier jongens die de hele week in Somertijd hadden geprobeerd het langst te blijven zitten in een ijsbad, de bak volgooiden met ijs. Ik kreeg het al koud als ik die zakken met ijs voorbij zag komen, brr....

De bak was vol en de klok ging lopen! Inmiddels was Rob van Someren met zijn crew uit de studio gekomen en hadden ze een primitief studiootje opgezet in de ruimte waar Wim Hof ook stond. Dit betekende dus dat wij Rob en consorten gewoon konden aanraken en het was net of we bij ze in de studio zaten, wat een geweldige ervaring!

De jongens kregen te horen wie er het langste in het bad had gezeten en dat bleek de deelnemer van donderdag te zijn, ruim 36 minuten, pff ik doe het hem niet na!!


Ondertussen mocht je zelf ijssculpturen maken, er was drinken in overvloed en er waren overheerlijke sateetjes (Remeha, daar wil ik wel het adres van hoor!!), wat waren die lekker! Stokbroodjes, kroepoek, loempiaatjes noem maar op, we kwamen niets tekort!

De tijd tikte gestaag door en ondertussen zat Wim nog steeds in het ijs, elk kwartier werd hij getemperatuurd en vroeg de arts hoe hij zich voelde en zo liep hij langzaam naar zijn oude record!


Eindelijk was het zover en konden we de laatste seconden aftellen, hij had het hem gewoon weer geflikt, respect!

Dit is waar de teller op eindigde, nadat de plastic bak was opengemaakt het ijs eruit viel en Wim eruit stapte alsof hij nog maar vijf minuten onder het ijs had gezeten!! Diep respect hiervoor, maar toch ook dubbele gevoelens. Je kijkt naar iemand die speelt met zijn leven, natuurlijk er is een arts aanwezig, maar toch is er altijd een kans dat het fout kan gaan. Bah, daar wil ik al helemaal niet over nadenken!!

Het is in ieder geval goed gegaan, het is gelukt en we hebben het allen gevierd met een Prosecco.

Ik wil in elk geval Remeha bedanken voor de goede verzorging, zeer goede organisatie en natuurlijk ontzettend bedankt voor het feit dat wij uitgekozen waren om hierbij aanwezig te zijn.

Wim Hof en vrouw, want vergeet die niet!, wil ik zeggen heel veel respect en


Mijn Amsterdam van Ron Blaauw

Gisteren had ik een meet and greet met Ron Blaauw in de Bijenkorf in Amsterdam om zijn nieuwe boek in ontvangst te nemen. Het boek heet "Mijn Amsterdam". Nu verwachtte ik verhalen uit Amsterdam, afgewisseld met recepten voor de gewone normale mens zonder poespas, want daar staan Amsterdammers om bekend nietwaar. Dus op naar Amsterdam, nu vermijd ik het liefst Amsterdam, want wat alle die mensen zo leuk vinden aan Amsterdam, ik weet het niet... Ik voel dat niet zo. Ik vind de Albert Cuypmarkt geweldig en het Westergasterrein worden vaak leuke dingen georganiseerd, dat moet gezegd worden, maar voor de rest nee, sorry ik zie het niet. Ik loop maar achter de meute aan door de Kalverstraat, verschrikkelijk.....

Op de boekenafdeling van de Bijenkorf kwam er daar ineens een hele aardige en leuk uitziende man zijn boek signeren en dus ook mijn boek. Tijd voor een foto was er ook. Mijn vraag die ik had, heb ik helaas niet gesteld omdat er meerdere mensen aan het wachten waren, maar misschien komt dat nog eens als ik in de Gastrobar ben en misschien kan ik weleens een kookcursus volgen bij Ron ;-).


Maar nu over het boek, in eerste instantie viel het even tegen dat er maar heel weinig recepten in stonden en eerlijk gezegd, ook niet voor de gewone mens. Dat wordt in ieder geval een hele dag uittrekken wil je zo'n recept maken, maar dan heb je wel wat lekkers (mits je het goed doet!).

Ik ging dus verder bladeren en mij vielen als eerste de prachtige foto's op. Als vrouw van een fotograaf let je daar op natuurlijk en ik weet zeker dat mijn man jaloers is op menig plaatje in het boek. En hoe meer ik verder ging bladeren, hoe meer leuke plekjes ik zag en dingen die ik wilde bezoeken.

Het viel mij ook op dat er maar een restaurant in het hele boek staat waar ik ben geweest, sorry, ik ben niet zo heel hip en als ik al eens een avondje weg ga, is dat zeker niet in Amsterdam. Maar het betreffende restaurant is dus Café Amsterdam, daar moet je echt eens geweest zijn. Maakt niet uit wie je bent, wat je aan hebt, iedereen is daar welkom aan lange houten tafels, wat een sfeertje daar!! Als dat voor alle plekken in het boek geldt, heb ik nog wel wat te doen, want dan wil ik overal langs!

Mijn conclusie van het boek is, als je een leuk kookboek zoekt laat deze dan links liggen, maar zoek je alle leuke plekjes in Amsterdam van je broodje en je koffie 's ochtends tot je avondeten en de gezelligste tent om de late of juist vroege uurtjes door te brengen, nou dan is dit boek een echte must!

Ik als, niet houdende van Amsterdam, ben heel enthousiast geworden over Amsterdam en wil dankzij de verhalen en de foto's alle plekjes uit het boek bezoeken en met dit boek heb je een handige gids bij je, let op hij is alleen niet in zakformaat ;-).
Als je van Amsterdam houdt, is dit zeker ook een must want misschien herken je wel plekjes waar je zelf ook altijd komt en je kunt uit dit boek altijd nieuwe ideeën en inspiratie opdoen!

Het boek is onder andere verkrijgbaar bij de Bijenkorf en kost 24,95 euro. Leuk ook om te geven zo met de feestdagen weer bijna voor de deur!!

Ik ben in ieder geval geïnspireerd en kan niet wachten om van dat ene tentje waar ik geweest ben er meerdere te maken!!



maandag 7 oktober 2013

Het labyrint van Venetie

Ik kreeg het boek Het labyrint van Venetie om te lezen en om een recensie te geven van uitgeverij Luitingh - Sijthoff BV, kortweg L.S.

Nu ben ik een groot fan van Dan Brown's boeken met Robert Langdon en op vakantie heb ik nog Inferno gelezen, en aangezien Robert Langdon mijn hart gestolen heeft, stond ik een beetje sceptisch tegenover dit boek. Alweer een intrige met de Roomse Kerk in Italie, ik dacht dat gaat hem gewoon niet worden.

Maar ik ben begonnen met lezen en eerst had ik wat moeite om erin te komen, maar naarmate het verhaal vorderde, vorderde ook alle intriges en dubbele agenda's en kon ik gewoon het boek niet meer wegleggen. De rest heb ik dus in een avond weggelezen!

Het verhaal gaat over een vrouw die aanspoelt in Venetie, maar deze vrouw is gekleed in priesterkledij. Nu ligt dit nogal gevoelig bij de Roomse kerk, dus de politie die onderzoek doet naar deze zaak, krijgt te maken met nogal wat tegenwerking van de Rooms katholieke kerk. Uiteindelijk komen ze ook viavia ook terecht bij het Amerikaanse leger en een nerd die een soort van Second Life heeft nagebouwd, Carnivia genaamd en zo wordt het hele verhaal steeds ingewikkelder en spannender. Ik vind het geweldig om te zien dat de schrijver zich zo durft uit te spreken over de rol van de Amerikanen in dit verhaal.

Uiteindelijk komen de drie hoofdrolspelers met elkaar in contact in het verhaal en dan gaat alles in sneltreinvaart en raak je echt verstrikt in alle intriges en kom je er niet meer van los!

Ik moet helaas bekennen Robert Langdon, dat jij mijn hart nu moet delen met Daniele, Kat en Holly. Dit boek is echt een aanrader als je houdt van thrillers met een twist, met veel intriges. Ik kan oprecht zeggen als je houdt van Dan Brown, dan zou ik dit boek ook gaan lezen!

Ik had Inferno dus gelezen op vakantie en door het boek wilde ik zo graag naar Florence en Venetie, maar vooral Florence om te zien wat er allemaal te zien van alles wat er in het boek staat en ik wilde lopen zoals Robert Langdon was gelopen en gevlucht in het boek. Ik wilde gewoon alles meemaken, maar nu heb ik dit boek gelezen en ik moet zeggen.... nu MOET ik gewoon naar Venetie. Dat staat al een tijdje hoog op mijn lijstje, maar ik moet gewoon alles zien daar en ruiken zoals het in het boek staat. Wat ik ook wel wil na het lezen van dit boek, is eens een kijkje nemen op zo'n Amerikaanse basis, dat is ook zo cool omschreven in het boek, dat moet je ook eens gezien hebben!!

Dus dank L.S. nu moet ik zeker eens naar Italie.....

Een waarschuwing is wel op zijn plaats, als je eraan begint, bedenk dan er is geen weg meer terug!! Als je eenmaal gevangen bent door het Carnivia virus, wil je nog maar een ding en dat is.... zo snel mogelijk deel 2 en deel 3 lezen en weten hoe het verder gaat met de helden Daniele, Kat en Holly. Dus L.S. hierbij de berichtgeving dat ik ook testlezer wil zijn voor deel 2 en deel 3!

Ik zou zeggen, wil je verwikkeld raken in een web van intriges in Venetie, ga allemaal naar de boekhandel en koop Het labyrint van Venetie van Jonathan Holt.