Solliciteren

Solliciteren, ja wie heeft daar nu niet mee te maken gehad nu of vroeger eens, iedereen heeft het ooit eens moeten doen. Tegenwoordig helemaal, je solliciteert je suf, maar het lijkt telkens of ze weer een ander aannemen, waar komen ze toch vandaan? Heb je twintig sollicitaties achter de rug, denk je nu zijn die kapers op de kust wel allemaal voorzien, wordt er weer een blik kapers opengetrokken! Ik ben nu al ruim een jaar aan het solliciteren, ben officieel op 1 september 2012 werkloos geworden, maar wist het al in juli, gezellige vakantie of in mijn geval toen maar helemaal geen vakantie, want hoe gaat alles financieel lopen? Gelukkig was daar het UWV, ik heb altijd geroepen dat is niets voor mij, maar man wat is dat een uitkomst zeg! Nu kan ik in ieder geval mijn deel van de hypotheek betalen, er blijft verder niets over, maar de hypotheek is betaald! Maar de UWV blijft niet eeuwig uitbetalen, dus is er werk aan de winkel! De hele dag online op vacaturesites speuren, krantjes uitpluizen en uitzendbureaus aflopen. Nu moet ik wel kwijt over de uitzendbureaus dat dit ook echt niets, maar dan ook echt niets voor je doen. Hoe vaak ik wel niet een vacature voorbij zie komen van een uitzendbureau, waarvan ik denk he dat is een leuke voor mij en dat ik dan niet gebeld ben door ze. Dan pak ik zelf maar weer de telefoon en dan krijg je te horen, ja maar daar hebben we al genoeg kandidaten voor mevrouw, we zoeken verder voor u. Er zijn er misschien een paar die wel hun best doen, maar het merendeel zit daar op zijn gat gewoon zijn geld te verdienen met niets doen, mooi baantje dat moet gezegd worden! Nu ik had het over solliciteren, ik heb afgelopen week twee sollicitatiegesprekken gehad, ja dat is ook wel een uitzondering hoor, het duurt soms maanden voor ik ooit uitgenodigd word ergens en nu dus twee keer in de week. De eerste, mijn persoonlijke favoriet op de school van mijn dochter. 20 uur in de week administratief ondersteunend, mooie uurtjes, in mijn eigen woonplaats, alle schoolvakanties vrij en de werkzaamheden niet geheel onbekend, want toen ik begon met werken had ik een baan als administratieve ondersteuning op een MTS, dus ervaringsdeskundige mag ik wel zeggen. Het gesprek verliep aardig, we kletsten 45 minuten in plaats van de uitgetrokken 30 minuten, altijd een goed teken. Kreeg nog een rondleiding over de afdeling, dus wat kon er nu nog misschien behalve dat ik maar 25% kans had omdat er nog 3 anderen waren? Niet veel dachten ze thuis. Werd ik dus gebeld vandaag dat ik niet uitgekozen was omdat ik zenuwachtig was tijdens het gesprek en daardoor dachten zij dat ik het werk niet aan zou kunnen. Ten eerste wie is er niet zenuwachtig tijdens een gesprek, ten tweede ik zit al meer dan een jaar thuis en wil weer niet thuis komen met het verhaal dat ik het weer niet geworden ben, wat moeten mijn man en kinderen dan wel niet denken van mij en ten derde het werk niet aan zou kunnen. Ik heb zeven jaar op een school gewerkt, eerst een jaar in een team van 6, zoals dat hier ook zou zijn en toen heb ik de laatste zes jaar helemaal alleen een school gedraaid met alle werkzaamheden die erbij kwamen kijken. We hadden geen 2500 leerlingen, maar het waren er een hoop en het werk moest ook gebeuren of er nu 10 leerlingen zijn of 2500 leerlingen.
Mijn tweede gesprek was in Oegstgeest bij een gezondheidsinstelling 16 uur voor receptioniste. Nu kom ik natuurlijk als laatste bij de GGZ vandaan als receptioniste, dus je zou zeggen op mijn lijf geschreven deze functie! Het gesprek verliep wat stroefjes want men vond dat ik eigenlijk te ver weg woonde voor het mooie, waarom laten jullie mij dan komen?? Toen moest ik ineens de actuele situatie in Oegstgeest op gaan sommen en mijn banden met Oegstgeest verklaren, was dat een sollicitatie-eis, dan heb ik m even gemist zeker. Dus toen ik daar wegging heb ik het alom bekende telefoontje naar huis maar weer gepleegd, dit wordt m ook niet. En inderdaad, ik was daar nog niet koud weg of ik werd gebeld dat ik het niet geworden was omdat mijn kennis van Oegstgeest zo summier was. Weet je, verspeel dan niet mijn kostbare tijd en laat me ook niet komen als jullie toch al weten dat ik het niet word!
Ja je hoort wat mooie smoezen langskomen bij die afwijzingen. Pas nog eentje, ik heb natuurlijk net drie jaar achter een receptie gezeten als oproepkracht en toen was er functie voor oproep receptioniste hier om de hoek, maar ik werd niet uitgenodigd want ik zou geen werkervaring hebben op het gebied van oproep receptioniste. Toen heb ik teruggemaild en gevraagd of ze aub eens eerlijk konden zijn en de echte reden op konden geven, omdat dit toch wel heel duidelijk een bullsh..reden was. Nooit meer iets gehoord!
Ook de reden je past niet in het team is er zo eentje, dat betekent alleen maar in mooie woorden we mogen je niet. Nu is het zo dat ik af en toe best wel eens een bitch kan zijn, maar over het algemeen genomen ben ik best wel lief!
Dat al die managers al die zinnetjes uit een boekje of cursus moeten halen om een ander netjes af te maken is toch te triest! Mensen wees gewoon eerlijk en zeg gewoon waar het opstaat!
Ben ik te oud, ben ik te dik, ben ik niet aardig, heb ik niet de goede opleiding, heb ik geen ervaring zeg het mij gewoon daar kan ik iets mee. Met je past niet in het team of je was zenuwachtig tijdens het gesprek dat is gewoon lariekoek, daar kan ik helemaal niets mee! Ik hoop dat veel van die managers dit mogen lezen en er iets mee gaan doen, want je weet het nooit in deze tijd, eens komt misschien wel de dag dat jij aan de andere kant van het bureau staat en dan zeggen ze al die lulsmoezen tegen jou en jij weet dan precies wat ze ermee bedoelen ;-). Maar een echte vent of vrouw zegt gewoon waar het op staat, dat toont pas van respect!
Het is telkens weer zo frusterend om thuis te moeten vertellen dat je het niet bent geworden en dan door zo'n stomme smoes. Ik wil wel weten wat er mis is met mij, zodat ik er aan kan werken en hier thuis eindelijk eens goed nieuws kan brengen!
Dus vanaf nu dames en heren managers graag eerlijkheid en recht voor zijn raap, is misschien op het moment niet altijd even leuk, maar het is niet zo verachtelijk als van die domme smoezen verzinnen! Eerlijkheid verdient respect!!