Na mijn inschrijving op Crimezone zag ik een oproepje om je op te geven voor het leespanel van Ingrid Oonincx haar nieuwe boek Sluipweg. Het leuke aan dit panel vond ik dat het boek niet opgestuurd zou worden, maar uitgedeeld zou worden door de schrijfster zelf tijdens het Thrillerfestival in Zoetermeer. Dus graag ingeschreven, want ik hou van bijzondere dingen en toen zat ik erbij! Iedereen die zich ingeschreven had zat er bij, want de uitgever the House of Books vond dat iedereen een exemplaar verdiende, wat een gebaar!!
Dus vanmorgen naar Zoetermeer afgereisd en vol spanning plaatsgenomen in het theatercafe. Ingrid werd geïnterviewd door Anita Terpstra, die ik weer ken van Overmand. Na het interview mochten wij ons exemplaar in ontvangst nemen en deze werd gesigneerd door Ingrid. We mochten de hele dag blijven op het Thrillerfestival, maar mijn chauffeur zat buiten te in de auto te wachten, dus meteen naar huis gegaan.
Vanmiddag dacht ik even een paar bladzijdjes te lezen voor het forum van Crimezone, maar helaas het bleef niet bij een paar bladzijden! In een ruk heb ik het boek uitgelezen vanavond en ik kan eerlijk zeggen dat gebeurt niet vaak!!
Eerst vond ik het erg verwarrend de hoofdstukken die springen van jaartal naar jaartal, maar hoe verder ik kwam, hoe meer ik doorkreeg hoe het precies allemaal liep en werkte en vond ik het niet storend meer.
En dan kom je op een punt en dan kun je gewoon het boek niet meer wegleggen, dan wil je gewoon weten hoe alles verloopt, wat er nu weer gaat komen en vooral hoe het gaat met Gwen. Wauw, ik voelde me echt Gwen toen ik het boek las, wat een emoties!!
En dan denk je door te hebben wie overal achter zit, hoe alles komt en dan blijkt er toch net weer even een andere twist achter te zitten.
Het plot is echt verbijsterend en ik vind de hoofdpersoon echt sympathiek. Net als zij kom ik ook uit een dorp en toen ik daar woonde, vond ik ook dat alles saai was en dat mijn enige doel was dat ik daar ooit weg zou komen.
Dat is in mijn geval gelukt, maar als ik er nu kom, zie ik ook hoe mooi het eigenlijk is en wat ik toen niet zag.
Ik zal niet teveel verklappen want dat is niet leuk, maar geloof me als ik zeg, dit boek MOET je lezen!! Als ik het al in een keer uitlees, omdat ik gewoon niet meer los kom van het verhaal, dan wordt een echte die-hard lezer er zeker in meegezogen!
Ingrid, ik vind het jammer dat ik het boek al uitheb en waarom heb ik nog niets anders gelezen van je? Onder welke steen zat ik verstopt?? Vanaf nu ga ik alles lezen van je en als ik de vorige twee gelezen heb, wacht ik in spanning op boektitel nummer 4!
Conclusie, als je van een goede Nederlandse thriller houdt met onvoorspelbaar plot, zou ik je zeker dit boek aanraden en vergeet zeker die naam niet: Ingrid Oonincx.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten