Moeder-dochter fotoshoot door Margrietha van Mastwijk

Voor moederdag kreeg ik het mooiste cadeau wat een moeder kan krijgen, een fotoshoot met mijn puberdochter!

Iedere moeder met een puberdochter in huis zal begrijpen waarom dat zo bijzonder is, want alles wat we doen is stom en alles wat we zeggen kan echt niet en wat we aan hebben al helemaal niet.

Dus helemaal in de wolken vertrokken we richting Kinderboerderij Zegersloot. Hier stond Margrietha van Mastwijk, de fotografe, al op ons te wachten met haar dochtertje.

Het was echt een superervaring voor beiden!! Margrietha weet precies de goede dingen te zeggen om de emotie in de foto te krijgen. Kijk maar eens naar deze foto, wat een lol ;-). Deze heb ik trouwens even geleend van Margaretha's Facebook, deze zijn dus van haar!!

Er werden foto's gemaakt van ons samen en van mij alleen en van mijn beauty alleen en daar moest ik natuurlijk ook even een foto van maken!

Uiteindelijk hebben we een selectie moeten maken van alle foto's, wat heel lastig is want ze zijn natuurlijk allemaal even leuk, maar de eerste is de moederdagfoto en de rest hebben we er ook bijbesteld omdat we die beide zo leuk vinden. En dat is het leuke aan zo'n fotoscoop, als de foto's klaar zijn, beleef je alles nog eens opnieuw omdat je dan weer alle foto's terugziet!

Het is echt een aanrader om te doen, je komt toch dichter bij elkaar en je hebt weer een leuk moment wat je samen deelt. Nu ben ik zo'n moeder die niet alleen een vinger neemt, maar dan meteen maar de hele hand, omdat we toch hier waren meteen een bezoekje aan de kinderboerderij gebracht.

En hierna nog even mijn geluk beproeft met een lunch samen bij de Schaapskooi. Bediening was hier niet echt vriendelijk, maar hierdoor hadden we wel iets om samen over te lachen en te praten ;-). Eten was heerlijk trouwens!

En natuurlijk een ijsje toe!

Deze dag wordt mij niet meer afgepakt en ik kan er weer voor een tijdje tegen, tegen de puberstruggles en -perikelen!! Dank Margrietha voor deze bijzondere ervaring. Wil je dit ook eens, wat ik je zeker kan aanraden, kijk dan eens op haar website.

Groeten van een zeer gelukkige moeder en dito dochter!

Fletcher Hotel Willibrordhaeghe

Op Facebook stond een oproepje, wie wil er ons hotel testen en betaal wat je het waard vindt na afloop.

Dat klinkt mij wel als muziek in de oren, dus wil ik de uitdaging wel aangaan. Op de tweede dag van het openingsweekend vertrekken wij dus richting Deurne.

Willibrordhaeghe heeft meerdere functies gehad in het verleden, maar werd in 1954 een Missiehuis. Als je door het gebouw wandelt proef je de geschiedenis overal, er is zelfs een kapel die nog steeds in gebruik is! En loop je door de ellenlange gangen dan kun je met een beetje fantasie zelfs het gezang van monniken horen ;-).

Wij worden hartelijk ontvangen bij de receptie, alhoewel een en ander wel rommelig verloopt. Er zitten twee personen achter de receptie, een jongeman die aan de telefoon is en een alleraardigste dame die ons helpt, maar onderwijl het telefoongesprek probeert te volgen en af en toe dingen roept richting jongeman. Hierdoor is wat afgeleid en duurt alles wat langer dan nodig. Inmiddels is er nog een mevrouw bijgekomen die iets wil weten van de receptie en op haar beurt wacht. De jongeman is klaar met bellen, maar helpt de mevrouw niet. De jongedame achter de receptie moet hem vertellen dat er nog iemand staat en dan gaat hij deze mevrouw helpen. Wij krijgen onze keycard, zonder info over tijdstip ontbijt en tijdstip uitchecken en vervolgen onze weg naar de kamer.

Na een zeer lange wandeling, het hotel is erg groot en heeft veel lange gangen, blijkt de lift het niet te doen.

Bij de kamer aangekomen blijkt onze keycard niet te werken. Na een paar keer proberen loopt er net een groepje directie voorbij, die de deur voor ons openen en een nieuwe keycard gaan halen. In de tussentijd kunnen wij alvast de kamer even verkennen. Lekker groot, mooie ruime badkamer met een heerlijke douche. Wat meteen opvalt geen airco, maar ook geen ventilator, gemiste kans in een nieuw hotel. Met de global warming kun je er donder op zeggen dat het alleen maar warmer gaat worden in Nederland. De kamer was dus heel benauwd.

Inmiddels is de receptioniste weer gearriveerd met de keycard, die nogmaals weigerde te werken en kon zij dus overrichter zake weer terug. Uiteindelijk kwam ze nogmaals en deze kaart werkte wel.

Wat ook opvalt is dat er koffie- en theefaciliteiten in de kamer zijn, drie capsules voor koffie met een briefje erbij, wens je meer capsules dan kun je deze kopen bij de receptie voor 1,50 euro per stuk. Redelijk forse prijs als je het mij vraagt!

Na weggezweet te zijn in de kamer was het tijd voor het diner in Bar Bistro DuCo. Een driegangen menu normaal 34,50 nu 24,50 euro, dus dat wilden we graag uitproberen. Het personeel super vriendelijk, alleen werd ons niet gevraagd bij het hoofdgerecht hoe wij onze steak wilde, waardoor mijn steak grijze randjes had en die van Edwin helemaal doorgebroken was helaas. De 24,50 euro is ook wel ietwat misleidend want voor de meeste voor- en hoofdgerechten betaal je 3,50 per gang bij. Bij de gerechten zit ook een bijpassend groente- en aardappelgarnituur, dit stelt helemaal niets voor. Friet kun je erbij kopen voor 3,50 euro, al met al toch een redelijk dure bezigheid.

Toen was het tijd om te gaan slapen. Waar we al bang voor waren, gebeurde ook, het werd een hele lange nacht zo zonder airco en ventilator met de hitte op de kamer! Het uitzicht van de kamer was wel erg prettig en deed sereen aan en voelde alsof je midden in de natuur zat.

Na een heerlijke douche was het tijd voor het ontbijt. Ik vind dat altijd het leukste aan een hotel, het ontbijt, daar kan ik zo lekker naar uitkijken! Hier werd het een opeenstapeling van teleurstellingen. Koffieapparaat was kapot, jus d'orange was al op, broodjes op en bijvullen ging heel langzaam. Tafeltjes werden niet leeggehaald en heel veel keuze was er niet. We zouden ontvangen worden met bubbels, die kregen we niet bij de receptie, maar de bubbels waren hier wel. De prijs 16 euro p.p., dit ontbijt was dat niet waard.

We kregen dan wel geen bubbels bij de receptie, maar wel een voucher voor twee voor koffie met gebak. Dus na het uitchecken gingen we nog even onze voucher inleveren. Eerst was er niemand in het restaurant, toen kwam er een manager aangelopen die heel vriendelijk onze gebakjes naar onze tafel bracht en onze latte en cappuccino nog zou komen brengen. Na een half uur kwam er een serveerster naar ons toe, die vertelde dat ze geen latte glazen hadden en of het ook twee cappuccino mocht zijn. Natuurlijk, geen probleem. Inmiddels weer een half uur later kwam er een andere serveerster naar een ander tafeltje toe om te vertellen dat er voorlopig geen koffie zou zijn omdat niemand wist hoe het apparaat moest werken. Hierop zei mijn man dat wij al een uur zaten te wachten en zij zei alleen maar, nou daar weet ik niets van en weg liep ze. We hebben nog 10 minuten gewacht, inmiddels al langer dan een uur en toen hebben we onze gebakjes maar opgegeten en zijn we huiswaarts gegaan.

Het is een nobel streven zo'n mooi gebouw met zijn geschiedenis te willen behouden, maar voordat dat een echt succes kan worden, zal er nog een hele hoop verbeterd moeten worden. Ik kom graag nog eens kijken als alle schoonheidsfouten hersteld zijn en misschien kan ik dan alsnog genieten van mijn cappuccino!!

Hotel de Reiskoffer en het arrangement Fietsen naar de boer

Wij verblijven in Golden Tulip hotel de Reiskoffer in Bosschenhoofd en vandaar uit gaan wij fietsen voor het arrangement Fietsen naar de boer.

Ons verblijf:

De ontvangst bij de receptie is erg hartelijk. Onze kamer ligt in een bijgebouw achter het hotel. Het is erg warm deze dag en helaas hebben de kamers geen airco. Er staat wel een ventilator, maar die kan overdag de warmte ook niet aan. We hebben een heerlijk bad op de kamer en de kamer zelf is lekker groot.

Op de kamer staat ook koffie en thee, dus onder een genot van kop thee nemen we alvast de route voor de volgende dag door. We hebben ook een heerlijk balkon met uitzicht op bomen en de parkeerplaats.

Het plas was om na het diner te gaan fotograferen in de omgeving, maar omdat het echt te warm is op de kamer, besluiten we om het terras op te zoeken van het hotel. Helaas wordt het hier iets te gezellig waardoor de avondfotografie in het water valt.

Vanaf het terras meteen doorgerold naar het diner, het Brabantse streekmenu.

Vooraf een amuse van roomkaas met ananas. Daarna het voorgerecht kaaskroketten van kaasboerderij Ossenblok, deze waren heerlijk! Als hoofdgerecht Asperges Flamande met ei en beenham en botersaus en als toetje aardbeien met vanille ijs en aardbeienslagroom. Bij het eten werd er een glas witte wijn uit Portugal geserveerd omdat die zo lekker zou zijn bij asperges. Hij was inderdaad lekker, maar na onze excursie bij Santspuy zijn wij erachter gekomen dat hun witte Santspuywijn nog lekkerder zou zijn bij asperges en dat deze veel beter zou passen bij een Brabants streekmenu dan een Portugese wijn, als je dan toch een streekmenu hebt, dan alles maar meteen streek maken ;-).

Na een heerlijke nachtrust dankzij de ventilator was het tijd voor het ontbijt. Het ontbijt wordt gegeven in de kapel, prachtig gebouw en de keuze was goed en veel!

Toen was het toch echt tijd om op de pedalen te gaan staan en de boeren te gaan bezoeken. De fietsen die we mee kregen waren spiksplinternieuw, fietsen van Ebike4delivery.com. Deze fietsen zijn om het even plat te zeggen, hufterproof, er kan dus weinig aan kapot. We gaan het meemaken!

De fietsen rijden lekker en we rijden door kleine dorpjes. In St. Willibrord rijdt zelfs nog een bakker langs de huizen, dat zie je bij ons echt niet meer! En we worden ook nog aangesproken door een zeer vriendelijke bewoonster die ziet dat wij heel aandachtig onze kaart staan te bestuderen, omdat we ergens een punt gemist hadden (dachten we). Zij biedt aan ons de weg te wijzen en na deze aanwijzing kunnen wij onze reis weer vervolgen.

We rijden langs een kerstboompjeskwekerij, langs velden met aardbeien (sorry boer, we hebben allebei een aardbei gegeten!) en langs aspergevelden. Langs rijen met bomen met processierupsen, het is een afwisselende route.

Helaas staan er op de route alleen vlaggetjes gepland en alleen een straatnaam met plaats erbij, dus we weten niet echt welke boerderij er nu echt bedoeld wordt om een bezoekje aan te brengen en zodoende hebben we dus een aantal punten gewoon voorbijgereden helaas.

Ons eerste echte officiële punt is de Santspuy in Etten-Leur, dit is een aspergeboerderij en wijngaard. We moeten hier nog even wachten tot de excursie begint, dus we nemen hier een lekkere kom aspergesoep en schieten alvast wat sfeerplaatjes.

Als het dan eindelijk tijd is voor de excursie, merken we dat het zich dubbel en dwars beloond heeft dat we gewacht hebben, dit hadden we niet willen missen. De eigenaar Gilbert Sweep kan zo gepassioneerd vertellen over zijn vak, dat is echt niet normaal. De rondleiding liep ook enorm uit, maar ik had nog uren kunnen luisteren, wat heeft die man hart voor zijn vak en zijn zaak. Mocht je hier eens in de buurt zijn, moet je echt eens de excursie doen al is het alleen maar om zijn verhaal aan te horen! We krijgen een heerlijk glas Santspuywijn, heerlijk bij asperges! We lopen een rondje door de wijngaard en we zien hoe asperges gestoken worden. Na afloop mogen we een lekker likeurtje drinken, op de foto de eigenaar met zijn dochter.

Het is hier erg druk, dus van te voren een afspraak maken kan zeker geen kwaad ;-).

We zetten de rest voort en komen tot onze verrassing als vrij snel bij ijsboerderij Heidehoeve, helemaal geen slecht idee met dit weer en we lassen dus even een pauze in. Nu heb ik natuurlijk geen foto van de ijsjes gemaakt, want die hadden we alweer opgegeten voordat ik een foto kon maken, stom. Gelukkig hadden ze hier wel koeien waar je zo naar toe mocht lopen, dus dat heb ik natuurlijk wel even gedaan! Ik moet zeggen het is hier echt heel leuk voor kinderen, ze kunnen hier overal spelen met allerlei dingen, mocht je dus een fietstochtje gaan maken met kinderen is dit wel een hele leuke stop en dan niet alleen voor het ijs!

Na het heerlijke ijs weer op de fiets gestapt op weg naar kaasboerderij Ossenblok. Hier zijn wij helaas nooit aangekomen aangezien we de route hebben moeten verkorten daar het al erg laat was inmiddels. En waarom waren wij dan zo laat? Nou dat zal ik vertellen, het feit is namelijk vastgelegd op beeld voor het allereerst in mijn leven. Ik ben gek op koeien, ik hou van dieren, alle dieren bijna en als ik dieren langs de weg zie staan moet ik gewoon altijd even stoppen en dat doe ik dan ook, niet altijd tot groot genoegen van Edwin. Hij vond dat hij dit nu eens vast moest leggen, dus bij deze....

Mocht je dus eens een keer langsrijden en denken wat doet die vrouw daar, nou zij praat dus tegen beesten. Ze probeert ze op haar manier te lokken zodat ze ze kan aaien. Verder mankeert ze niets hoor ;-).

We hebben de route dus iets ingekort, maar we kwamen toen wel door de Pannenhoef, prachtig gebied!! Verharde wegen afgewisseld door zandpaadjes, prachtige natuur, een aanrader ook weer!

Langs velden met veldbloemen, weilanden en de mooiste boerderijen reden we.

De reis verliep voorspoedig tot ongeveer 5 kilometer voor het hotel. Toen liet Ed's elektrische fiets het afweten en zei dat hij het lekker zelf mocht doen, de laatste 5 kilometer! Uiteindelijk zagen we het hotel al liggen en hebben we het eindpunt gehaald/

We moesten ook nog zeggen wat we van de fietsen vonden. Hufterproof ja, ze zijn erg stevig, banden zijn lekker breed, daarover geen klagen. Het feit dat een volledig opgeladen fiets nog geen 50 kilometer aan kan, vind ik een minpunt. Ook het feit dat er geen bagagedrager op zit en je dus alles in  je mandje moet doen voorop of in een rugzak op je rug moet doen is in mijn ogen ook een minpunt. Deze fiets heeft verder ook geen knopjes of displays, hij gaat dus maar een constante snelheid. Nu is dat op zich niet zo'n probleem, maar bij wegrijden vind ik het nog wel akelig dat hij dan meteen al een boost geeft, dat zou ik graag zelf willen kunnen regelen. En ook op de zandpaadjes, dat blijf ik vervelend rijden vinden en dan zet ik de fiets graag op 1, zodat ik zelf in de hand heb hoe hard ik ga. Bij deze fiets kan dat niet omdat de boost altijd constant is, je rijdt dus net zo hard over een zand- of grindpaadje als over asfalt. Geen display betekent dus ook dat je niet kunt zien hoeveel en hoe hard je hebt gereden. Wij hadden nu een fietsroute die vertelde hoeveel meter of kilometer we moesten fietsen tot het volgende punt, dat konden we nu dus niet zien op de fiets. Ik zou zeggen NEE, misschien leuk voor pizzabezorgers, maar niet voor mensen die graag fietstochten doen. Wij hebben  Mihatra aanbevolen, ook een Brabants product uit Geldrop (Ebike4delivery komt uit Cuijk). We hopen dat de Reiskoffer daar misschien mee wil gaan rijden, mooie fietsen, rijden lekker, accu gaat niet snel leeg. Heb deze mogen testen en heb hier ook een blog van gemaakt.

We hebben genoten van onze fietstocht in Brabant en hopen dit nog vaker te mogen doen. We hebben nog lang niet alle boeren bezocht die we zouden willen bezoeken, er zijn er nog zoveel! Dus wij gaan vaker meedoen met Ons Brabant Fietst!!