Volgens traditie zou ik een blog moeten schrijven, aangezien ik nu al melancholisch ben met de top 2000 op de achtergrond niet zo'n goed idee, maar toch... hier is ie dan.
2017 het jaar waarin Ed gelukkig een nieuwe baan vond bij Sogeti en hopelijk kan hij snel zijn draai daar vinden en leuke projecten gaan doen.
2017 het jaar waarin mijn carrière bij de Hogeschool voortgezet werd, niet zonder slag of stoot. Er waren enkele obstakels te overwinnen, bloed, zweet en vooral veel tranen, maar het is op de valreep toch nog goed gekomen, nu zien of mijn contract omgezet gaat worden naar vast in 2018! ik weet geen bal van biologie (4 op mijn eindlijst), natuurkunde en scheikunde had ik meteen al laten vallen, maar toch zit ik op mijn plekje bij Techniek!
2017 het jaar dat een van mijn kinderen zijn vleugels uitgeslagen heeft en het beter vond om op kamers te gaan in Leiden. Ik moet nog steeds aan het idee wennen, gelukkig komt er nog wel een zak vuile was in de zoveel tijd deze kant op ;-).
2017 het jaar waarin Anne aan de kant werd gezet door het ene vriendje en nu aan het eind van het jaar ineens een vriendje van 19 heeft (even slikken..... en weer doorgaan ;-)).
2017 het jaar dat we naar Cuba mochten gaan, nog steeds geen spijt van, alleen van het feit dat we geen rondreis hebben gedaan. Mocht je ooit naar Cuba gaan, doe een rondreis, toch nog eentje voor op mijn wensenlijstje ;-).
2017 het jaar waarin Edwin en ik mee mochten fietsen voor Meimaand Fietsmaand, superleuk om te doen.
2017 het jaar waarin Edwin en ik op verschillende plaatsen in België zijn geweest, altijd genieten België.
2017 het jaar waarin Edwin en ik naar het verhaal over de "aspergies" mochten luisteren in Brabant.
2017 waarin ik weer veel mocht winnen, dank daarvoor, en hoop dat dat zich voortzet in 2018, maar dat is dus geen zekerheid met deze hobby, ik ben altijd weer dankbaar als iemand mij uitkiest.
2017 het jaar waarin wij op de een na laatste dag van het jaar geconfronteerd werden met een kennis die een herseninfarct heeft gekregen. We hadden hem al een tijdje niet meer gezien en ineens zat hij daar bij de Specsavers. Ik dacht nog wel wat loopt hij raar met zijn arm zo langs zijn lichaam, maar verder niets. Totdat Edwin begon te praten tegen hem, hij kon niet terugpraten, zijn arm deed niets meer en dan ben je nog maar in de bloei van je leven, verschrikkelijk.....
Nog meer reden om dankbaar te zijn dat mijn gezin en ik gezond zijn!!
Op naar 2018!
Het jaar waarin Anne hoopt haar eindexamen te halen van de Havo en dan zal moeten beslissen wat ze hierna gaat doen.
Het jaar waarin ik dus hoop op mijn vaste contract bij de Hogeschool Leiden.
Het jaar waarin Marc zijn propedeuse zal moeten halen voor Informatica, anders mag hij ook kan kiezen wat hij dan moet gaan doen.
Het jaar waarin ik hoop samen met mijn gezin nog veel meer te gaan genieten omdat het leven al zo kort is. En als je iets wilt, je het toch nu zult moeten doen en zelf want een ander doet het niet voor je!
Ik hoop dat 2018 voor jullie een heel goed jaar mag worden, met veel mooie verrassingen en dat jullie heel veel mooie herinneringen mogen gaan maken!! En bovenal een jaar in goede gezondheid met heel veel liefde, want daar kan niemand zonder (sorry top 2000 kickt in ;-)).
Geniet van vanavond, oliebollen, appelflappen en champagne en kijk uit met vuurwerk!! P.s: lijnen kan altijd nog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten